When he spoke, what tender words he used!
So softly, that like flakes of feathered snow.
They melted as they fell.
Dienstag, 20. Dezember 2011
Donnerstag, 15. Dezember 2011
devreler
zaman beni her seferinde hayretler icin de birakmayi basariyor
nelere kadirsin sen
bitis sonrasi sacmaliklari (ilk 4 hafta)
onun cok sevdigi icin ayni sac kremini kullanmanin sacmaligini göremiyorum önceleri. sanki ondan intikam aliyormusum gibi bolca sürüyorum saclarima kremi. sürdük ce ne oluyorsa sanki, bi bokum olmuyor, saclarim da ahenkle dans etmiyor. sonra sürekli biyerlere gidecekmis gibi hazir olma durusu, bu neyin nesidir anlayamiyorum. sanki her an karsima cikip ta bir film sahnesini aratmayan bi sekilde benden özür dileyecek, ben ise gözümün kenarindan akan bir damla mutluluk suyuyla ona kosup, sarilip, Hollywood tarzi bel bükerek, öpüserek ömrümün sonuna kadar mutlu mesut yasiycam onunla... gibi... sabah ilk uyandiginda email-tel-posta kutusu kontrollarina ne demeli, 3 haftadir gelmeyen adam, o gün, iste tam da o gün gelecek ve af dileyecek digmi aptal sey seni
ve iste böye beklerken (... ve kimseciklere bekledigini itiraf edemeden), en sevdigin arkadasina, sildim bitti gitti derken (yere bakarak tabii, kendini kandirdigin anlasilmasin diye) iste o devasa güc, tapinilasi sey... ZAMAN giriyor araya ve iyi ki giriyor
ZAMAN geciyor ve...
en umutsuz animda en siddetle "unutamam ben bunu" diyorum, sonra günler geciyor, is güc, günlük hayatin dehseti falan derken, bir gün onu artik düsünmedigimi düsünüyorum.
bu da garip bi hal zaten; artik onu düsünmedigimi düsünüp bu dururun iyi mi kötü mü olduguna karar veremiyorum mesela. sanki düsünmeyi (bu sefer ki oldugu gibi) bu kadar erken birakarak bi isi yarim birakmis gibi hissediyorum. sanki daha daha düsünüp, icinde bulundugum delikte daha uzun kalmam gerekiyormus gibi, sacma bi his
sonra ariyorum, düsünecek biseyler ariyorum, ondan yola cikan düsüncelerim yolunu sasiriyor... en komigi ise onunla baslayan bi düsüncemin "düsünme yolundan" cikip baska biseylere odaklanip, hatta cok baska ve sacma biseyler yaparken bulmam kendimi
sonra onu düsünmenin ne kadar oldugunu fark ettim bu sefer... ööööfff dedim neden bu kadar büyütüyorum gözümde diyebildim.
bitti, bittigini nasil alnadim dersiniz...
yeni ufuklar, yeni tazeler
civi civi diye bi söz var ya iste tam da o ne kadar dogru oldugunu ispatliyor o anda.
egoma da botox gibi geldi 25 yasinda bir tazenin kendinden 5 yas büyük bir kadina ilgisi...
öpüstük tazeyle.
hem de karsilastirmadan onunla.
cok da güzeldi.
hem de christmas market te sicak sarap esliginde.
nelere kadirsin sen
bitis sonrasi sacmaliklari (ilk 4 hafta)
onun cok sevdigi icin ayni sac kremini kullanmanin sacmaligini göremiyorum önceleri. sanki ondan intikam aliyormusum gibi bolca sürüyorum saclarima kremi. sürdük ce ne oluyorsa sanki, bi bokum olmuyor, saclarim da ahenkle dans etmiyor. sonra sürekli biyerlere gidecekmis gibi hazir olma durusu, bu neyin nesidir anlayamiyorum. sanki her an karsima cikip ta bir film sahnesini aratmayan bi sekilde benden özür dileyecek, ben ise gözümün kenarindan akan bir damla mutluluk suyuyla ona kosup, sarilip, Hollywood tarzi bel bükerek, öpüserek ömrümün sonuna kadar mutlu mesut yasiycam onunla... gibi... sabah ilk uyandiginda email-tel-posta kutusu kontrollarina ne demeli, 3 haftadir gelmeyen adam, o gün, iste tam da o gün gelecek ve af dileyecek digmi aptal sey seni
ve iste böye beklerken (... ve kimseciklere bekledigini itiraf edemeden), en sevdigin arkadasina, sildim bitti gitti derken (yere bakarak tabii, kendini kandirdigin anlasilmasin diye) iste o devasa güc, tapinilasi sey... ZAMAN giriyor araya ve iyi ki giriyor
ZAMAN geciyor ve...
en umutsuz animda en siddetle "unutamam ben bunu" diyorum, sonra günler geciyor, is güc, günlük hayatin dehseti falan derken, bir gün onu artik düsünmedigimi düsünüyorum.
bu da garip bi hal zaten; artik onu düsünmedigimi düsünüp bu dururun iyi mi kötü mü olduguna karar veremiyorum mesela. sanki düsünmeyi (bu sefer ki oldugu gibi) bu kadar erken birakarak bi isi yarim birakmis gibi hissediyorum. sanki daha daha düsünüp, icinde bulundugum delikte daha uzun kalmam gerekiyormus gibi, sacma bi his
sonra ariyorum, düsünecek biseyler ariyorum, ondan yola cikan düsüncelerim yolunu sasiriyor... en komigi ise onunla baslayan bi düsüncemin "düsünme yolundan" cikip baska biseylere odaklanip, hatta cok baska ve sacma biseyler yaparken bulmam kendimi
sonra onu düsünmenin ne kadar oldugunu fark ettim bu sefer... ööööfff dedim neden bu kadar büyütüyorum gözümde diyebildim.
bitti, bittigini nasil alnadim dersiniz...
yeni ufuklar, yeni tazeler
civi civi diye bi söz var ya iste tam da o ne kadar dogru oldugunu ispatliyor o anda.
egoma da botox gibi geldi 25 yasinda bir tazenin kendinden 5 yas büyük bir kadina ilgisi...
öpüstük tazeyle.
hem de karsilastirmadan onunla.
cok da güzeldi.
hem de christmas market te sicak sarap esliginde.
Abonnieren
Posts (Atom)