yazmak istedigim kelimeler henüz dogmamis gibi

sanki yetersiz kalacak mevcut olanlar

mutluluk la mutsuzluk yetersiz kaliyor anlatmaya, bu ikisinin öyle ara tonlari, öyle minörleri majörleri var ki, integralleri, türevleri, limitleri ve sinirsizliklari

koydum boslugu bir pazar gününe ve limitini cikardim umudun...

oturdum simdi gauss'un cani-nin en tepesine ve izliyorum yukardan asagidaki zaman skalasinda ki normal-dagilimli kafalari

ya ben cok yüksekteyim, ya da onlar cok düzlükte

herneyse migdem bulaniyor yine

dagittim galiba kendimi

ortaladim, ortalandim ama hala ortasini bulamadim