Freitag, 3. Juni 2011

kara

dün uzun zaman dan beri ilk defa agladim, aglayabildim.
ferahlatici degil di, hani olur ya, rahatlar insan agladiktan sonra.
kosulsuzca seven birinin sesini duymayi bekliyormusun.
korkularim dan bahsettim ona, elestirilmeden, yargilanmadan, korkmadan.
sesimin titredigini hissettim.
tutmak istemedim kendimi.
biraktim.
öylesine agladim.
o ise dinledi hickiriklarimi.
nasihat etmeden, yol göstermeden.
sadece.
dinledi.

gözlerim sis ti sabah uyandigim da ve ise gec kalmistim.
her sabah alti da calan zilin sesini duymamis, saate bakip gec kaldigimi anladigim da ise panik bile olmamistim.
umrum da degil di hic bir sey.

ofis bos simdi.
yazman gereken raporlar önümde.
ben ise defterim de.
karaliyorum hayati.
kara.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen